Yağmur

Süzülürsün bulutlardan rahmet olarak yeryüzüne,
Yapraklarda bir başka müziksin damlarda bir başka.
O müzik ruhumu dinlendirir uyku dolar gözüme,
Gündüzlerde bir başka müziksin, gecelerde bir başka.

Unutamam o yayla damlarındaki tatlı sesini,
Kış ayları bir başkasın sen sonbaharda bir başka.
Bazen cisim cisimsin dumanla, göz görmez ilerisini,
Yaylalarda bir başkasın sen, köyde bir başka.

Seninle yeşerir ormanlar, seninle güler çayırlar,
Sahilde bir başkasın sen, kordonda bir başka.
Çoğu kez âşıklar seni mehtapta arzular,
Sabahta bir başka zevkin var, mehtapta bir başka.

Dereler seninle coşar, göller seninle yükselir,
Bazen seninle beraber gökkuşakları da gelir,
Doyasıya seyrederim bana başka bir zevk verir,
Yalnızken bir başkasın sen, yar varken bir başka.

Sana âşıktır topraklar, hasretin çeker çöller,
Seni seninle olan değil, bil ki çöldeki özler,
Yıllar oldu göremedim, arıyor seni bu gözler,
CİDDE’de bir başkasın sen, Trabzon’da bir başka.

Halil Aktaş