Arama

Gittiğin Gün

Senin kara toprakla buluştuğun gün,
Gözyaşlarımızın sel olup aktığı, Oymalıtepenin sana
ağladığı,
Trabzon’un hüzünlendiği, bulutların ağladığı gün.
Sen giderken bütün sevenlerin gözyaşlarına boğulurken,
Güvercinler de minareden sıraya dizilmiş ağlıyordu.
Dağlar bir başka hüzünlüydü. Sincankaya boynunu
bükmüştü.
Daha gelmeyeceğini biliyordu.
Seni bizden alan kar bile ağlıyordu içinden,
Ben ne yaptım diye.

Bugün bulutlar bir başka hüzünlüydü
Dağ taş bir başka garipti bugün.
Sevenlerin yurdun her yanından gelmiş.
Trabzon; valisiyle, müftüsüyle, bakanıyla buradaydı.
Sana ağlıyordu herkes,
Çünkü sen başkaydın. Sen, Mevlana ilkelerini benimsemiştin.
Hep bir elin semaya bir elin toprağa bakardı.
Sana ağlıyor, Oymalıtepe…
Sana ağlıyor dağlar, taşlar, ağaçlar ve minaredeki kuşlar
Bugün sen aramızdan ayrıldın.
Ama inan hep bizimlesin,
Sevgiyle bakan gözlerin,
Kıvrılarak dalgalanan saçların,
Gülücükleri eksik olmayan yüzün,
Yüzünden eksik olmayan gamzelerin,
İnsanlığa güzel bakışın, güzel görüşün
Senin o tatlı bakışın hep bizimle olacak.

Bizde geleceğiz arkanızdan.
Bizim de ne zaman, nerde, nasıl varacağımız belli değil…
Ama çok yakın...
Biz geleceğiz ama kısa bir zaman sonra unutulacağız.
Sizler adınızı yazdırdınız tarihe,
Zigana’ya, Trabzonda sahile.
Siz asla unutulmayacaksınız.
O güzel bakışlar,
O tebessümlerin hep bizimle yaşayacak
Seni çok özledim ve sana gelmek istiyorum.
Ben seni çok özledim.
Baban.

27 Ocak 2009

Halil Aktaş

Benzer Yazılar

Henüz yorum yapılmamış.

Yorum yaz...

İsim :